Katalog roszczeń odszkodowawczych, o które mogą ubiegać się poszkodowani w wypadkach jest niezwykle szeroki. Na szczególną uwagę zasługuje zadośćuczynienie za doznaną krzywdę, które umożliwia roszczącym uzyskanie znacznych środków pieniężnych. Miarkowanie wysokości świadczenia bywa, jednak zmorą dla wielu poszkodowanych. Dla przybliżenia sposobu ustalania wysokości zadośćuczynienia za krzywdę opiszemy czynniki wpływającego na jego wymiar.
Instytucja zadośćuczynienia za doznaną krzywdę to próba rekompensaty następstw wypadku, w którym poszkodowany doznał rozstroju zdrowia, uszkodzeń ciała. Zadośćuczynienie jest świadczeniem wynikającym z wypełniania obowiązków odszkodowawczych obejmujących naprawienie szkody na osobie. Świadczenie te opisywane jest w art. 445 § 1 k. c. i art. 444 § 1 k. c., przepisy te stanowią jednoznacznie, że poszkodowany doznający uszkodzeń ciała lub rozstroju zdrowia ma prawo do uzyskania zadośćuczynienia pieniężnego za poniesiony ból, cierpienie i krzywdę. Roszczenie to warto przybliżyć dokładniej wymieniając jego zasadnicze cechy:
Określenie wysokości zadośćuczynienia dla poszkodowanego następuje z uwzględnieniem wszystkich elementów krzywdy z objęciem ewentualnych następstw, których roszczący może doznać w przyszłości. Należy zaznaczyć, że w sytuacji, gdy ustalenie następstw przyszłych nie było możliwe poszkodowany ma prawo wystąpić o kolejne środki w razie wystąpienie nowej krzywdy. Ustalenie wysokości zadośćuczynienia następuje z uwzględnieniem:
Niestety firmy ubezpieczeniowe nagminnie zaniżają świadczenia wypłacane w ramach zadośćuczynienia za krzywdę. Pomoc w uzyskaniu odszkodowania i zadośćuczynienia świadczona przez doświadczone kancelarie jest nieoceniona. Jak pokazują statystyki z udziałem prawnika poszkodowani uzyskują nawet o 60% wyższe stawki! Nie warto skazywać się na zbyt niskie świadczenie, współpraca ze specjalistami jest kluczem do sukcesu odszkodowawczego.