Śmierć bliskiej osoby w tragicznym wypadku komunikacyjnym odbija się znacząco na zdrowiu i psychice członków rodziny. Tak dotkliwa strata zgodnie z literą prawa podlega rekompensacie pieniężnej w ramach zadośćuczynienia za śmierć. Dochodzenie tego świadczenia nie jest jednak zadaniem prostym do realizacji. Problemów nastręcza ustalenie wysokości należnej rekompensaty pieniężnej. Niestety przepisy prawa nie regulują o jakie stawki mogą ubiegać się poszkodowani po śmierci bliskiej osoby. Wysokość rekompensaty ustala się z uwzględnieniem zasady miarkowania. Dla ułatwienia wyliczenia zadośćuczynienia przedstawiamy czynniki warunkującego jego wysokość.
Otwarte przepisy udręką dla wielu roszczących
Przepisy prawa umożliwiają po stracie bliskiego w wypadku komunikacyjnym dochodzenie stosownej rekompensaty pieniężnej. Problemem dla roszczących jest ustalenie wysokości dochodzonego świadczenia. Nie znajdziemy niestety żadnego taryfikatora lub innych przepisów, które określałyby o jakie stawki należy wystąpić do ubezpieczyciela. Kodeks cywilny nie ogranicza wysokości zadośćuczynienia za śmierć. Bez wątpienia określenie świadczenia będzie wymagać wzięcia pod uwagę wielu czynników. Obserwując bieżące orzecznictwo sądowe możemy wyróżnić pewien kanon czynników uniwersalnych, a także zindywidualizowane kwestie, które należy dopasować do konkretnej osoby uprawnionej. Pomocne w ustaleniu wysokości zadośćuczynienia za śmierć mogą być następujące czynniki:
- długotrwałość cierpienia po śmierci bliskiego
- rozmiar traumy, jaka powstała po tragicznym wypadku
- wstrząs psychiczny
- poczucie tęsknoty
- silne przeżywanie żałoby
- straty płynące z utracenia wsparcia i opieki bliskiego
- wiek osoby roszczącej
- zażyłość relacji
- stopień pokrewieństwa
- rola zmarłego w życiu roszczącego
- zaburzenie funkcjonowania rodziny
Rzetelny wniosek odszkodowawczy kluczem do wysokiego świadczenia
Biorąc pod uwagę w/w czynniki należy ustalić ile z nich dotyczy konkretnego roszczącego po śmierci bliskiego. Z ich użyciem poszkodowany może przygotować wniosek odszkodowawczy, który jest podstawą do dochodzenia należnej rekompensaty. Roszczący jest zobowiązany do złożenia dokumentu do właściwego Towarzystwa Ubezpieczeniowego, u którego sprawca zdarzenia zakupił polisę OC. Ubezpieczyciel ma 30 dni na wydanie decyzji o odmowie lub przyznaniu dochodzonego świadczenia. Roszczący ma prawo do odwołania od otrzymanej decyzji w terminie 14 dni. Należy podkreślić, że poszkodowany oprócz rzetelnego uzasadnienia wpływu straty bliskiego na jego życie i przyszłość jest zobowiązany do wskazania konkretnej dochodzonej kwoty pieniężnej. Jeśli mamy problem z ustaleniem należnego odszkodowania warto skorzystać z pomocy doświadczonej kancelarii prawnej. Doradztwo prawne lub kompleksowa obsługa dochodzenia zadośćuczynienia to szansa na uzyskanie najwyższych świadczeń pieniężnych.